W ostatnich dniach nadleśnictwa otrzymały pismo posła  Piotra Cybulskiego z 29 pytaniami (zamieszczamy je poniżej), na które mają, za pośrednictwem regionalnych dyrekcji i Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, udzielić odpowiedzi do dnia 31 marca 2009 r. Pan poseł powołuje się, zadając te pytania na art. 16.1, 19.1 20.1,2,3. Ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. Zakres informacji jakich żąda Pan Poseł Cybulski nie jest w żadnym punkcie objęty sprawozdawczością, jaką sporządzają jednostki Lasów Państwowych na potrzeby własne i instytucji zewnętrznych. Obejmują zakres czasowy od 2000 roku, co dodatkowo utrudnia szybkie udzielenie odpowiedzi, gdyż wymaga kwerendy archiwów nadleśnictw i rdLP. Niektóre pytania wykraczają poza kompetencje PGL Lasy Państwowe np. pkt 24. Poseł domaga się od LP sporządzania informacji w postaci tabel, zestawień rocznych, stanowiskowych, a ponadto dokonywania przeliczeń statystycznych na powierzchnię czy osobę. Wiele z tych danych przekracza możliwości udzielenia wyczerpującej odpowiedzi, gdyż większość dokumentów przechowywana jest maksymalnie 5 lat. Wyliczyliśmy, że aby odpowiedzieć na zadane przez Posła Cybulskiego pytania zaangażowanych musi być w nadleśnictwach i regionalnych dyrekcjach minimum po 4 osoby odpowiedzialne za stan posiadania, administrację, księgowość i zajmujące się prowadzeniem archiwum. W niektórych jednostkach włączyć się muszą osoby zajmujące się gospodarką łowiecką i socjalną. Łącznie Pan Poseł zaangażował prawie 2000 osób, które zamiast zajmować się swoją normalną pracą, muszą zbierać dane, a następnie je przetwarzać na potrzeby posła. Osoby te muszą ponadto przejrzeć łącznie w Lasach 10 – 12 tysięcy teczek osad leśnych oraz ponad 300 – 440 tysięcy okien na ekranach monitorów komputerów.
Od momentu przekazania pytań Pana Posła Cybulskiego do nadleśnictw krąży korespondencja e-mailowa pomiędzy jednostkami, doprecyzowująca zakres pytań. Dzieje się to w okresie tuż po zakończeniu sprawozdawczości rocznej za 2008 r., miesięcznej za miesiąc luty i sporządzania planu zasadniczego na 2009 rok, które wymagały od pracowników wielogodzinnego zaangażowania, często z konieczności nawet poza godzinami normalnej pracy.
Uważamy, że jest to rewanż Pana Posła za usunięcie Go przez sąd powszechny z zajmowanej bezprawnie osady leśnej. Naszym zdaniem poseł Cybulski nadużył mandatu posła, gdyż zakres i sposób prezentacji informacji, jakie sobie zażyczył przekracza zwyczaje przyjęte w cywilizowanym parlamentaryzmie i prowadzi do paraliżu jednostki Skarbu Państwa, jaką są Lasy Państwowe.
Zastanawia nas, dlaczego Pana posła interesuje okres akurat od 2000 roku, a nie np. od daty wejścia w życie ustawy o lasach tj od 1991 r., albo od powstania instytucji LP tj 80 lat. Uważamy, że Dyrektor Generalny, przed rozesłaniem do podległych jednostek pytań Pana Posła powinien zwrócić się do Marszałka Sejmu i przewodniczącego Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, czy posłowi wolno zaangażować tak wielką armię ludzi do pracy dla własnych potrzeb, bez wynagradzania ich za ten czas pracy,  skoro ma do swojej dyspozycji protokóły kontroli NIK, Inspekcji Lasów Państwowych, Urzędów Skarbowych i innych organów kontrolnych? Jesteśmy przekonani, że odpowiedź Marszałka Sejmu byłaby negatywna. Łatwo sobie wyobrazić, co by się działo z wykonywaniem swoich zadań w Lasach Państwowych, gdyby pozostali posłowie Komisji OŚZNiL sformułowali po 29 pytań do Lasów Państwowych.
Poseł Cybulski powołuje się w swoim piśmie na art 20 ustawy o wykonywaniu obowiązku mandatu posła i senatora  który brzmi: „Poseł lub senator ma prawo podjąć – w wykonywaniu swoich obowiązków poselskich lub senatorskich – interwencję w organie administracji rządowej i samorządu terytorialnego, zakładzie lub przedsiębiorstwie państwowym oraz organizacji społecznej, a także w jednostkach gospodarki niepaństwowej dla załatwienia sprawy, którą wnosi we własnym imieniu albo w imieniu wyborcy lub wyborców, jak również zaznajamiać się z tokiem jej rozpatrywania”.
Czyżby wzmiankowana interwencja to próba zawrócenia biegu wydarzeń związanych z eksmisją Pana Posła z  bezprawnie zajmowanej osady leśnej ?. Czy to nie jest nieuprawnione wykorzystywanie mandatu poselskiego do osiągnięcia prywatnych korzyści !?.

Dla wypełniających tabele i udzielających odpowiedzi na pytania Pana Posła Dyrekcja Generalna LP zmuszona była dokonać interpretacji z cyklu „co autor miał na myśli”.
(co autor pytania miał na myśli_1), (co autor pytania miał na myśli_2)

Żona Stanisława Gawłowskiego, wiceministra środowiska, przyjmując stanowisko członka Rady Nadzorczej PL Energia SA, ubiegającej się o koncesję w tymże resorcie, nie miała pojęcia o działalności spółki. Miała zrezygnować, kiedy tylko uświadomiła sobie istniejący konflikt interesów. W ocenie prof. dr. hab. Jana Szyszko, posła PiS i byłego ministra środowiska, sprawa budzi poważne zastrzeżenia i powinna zostać wyjaśniona przez premiera. – Nie przystoi panu ministrowi, by za jego kadencji jego małżonka starała się
o koncesję, i to w tym samym ministerstwie. Wyraźnie widać korzyści, jakie mogłyby być tu czerpane przez żonę, a więc i samego wiceministra – podkreślił Szyszko.
Sprawa nabiera dodatkowego wymiaru, kiedy zestawimy ją z działaniami Stanisława Gawłowskiego jako wiceministra środowiska. Przypomnijmy, że to właśnie on polecił poszukiwać sposobów, by wypowiedzieć umowę zawartą pomiędzy Fundacją „Lux Veritatis” a Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na badania geotermalne w Toruniu. W opinii Jana Szyszko, zaistniała sytuacja wskazuje na „podwójną moralność” wiceministra, który z jednej strony mocno krytykuje inwestycje o dużym znaczeniu społecznym, a kiedy idzie o prywatny interes, sprawę przemilcza, a nawet twierdzi, że wszystko jest w porządku.
– Przypuszczam, że ów wniosek był złożony zgodnie z procedurami i być może będzie on rozpatrywany zgodnie z procedurami, ale chciałbym zwrócić uwagę na podwójną moralność. Nie przystoi panu ministrowi, by za jego kadencji jego małżonka starała się o koncesję, i to w tym samym ministerstwie. Wyraźnie widać korzyści, jakie mogłyby być tu czerpane przez żonę, a więc i samego wiceministra – podkreślił prof. Jan Szyszko. Jego zdaniem, sprawę należy jak najszybciej wyjaśnić, a premier powinien wyciągnąć z niej właściwe konsekwencje.
Na nie do końca jasne związki natury biznesowej Stanisława Gawłowskiego, wiceministra środowiska, oraz jego żony figurującej jako członek rady nadzorczej firmy zajmującej się poszukiwaniem i eksploatacją złóż gazu ziemnego natrafiła „Rzeczpospolita”. Dziennikarze dotarli do informacji na temat spółki PL Energia,
w której władzach jeszcze niedawno figurowała Renata Listowska-Gawłowska, żona wiceministra środowiska. PL Energia zajmuje się poszukiwaniem i eksploatacją złóż gazu ziemnego, a obecnie stara się o uzyskanie kolejnej koncesji na złoże Uników. Według Ministerstwa Środowiska, do którego takie wnioski są kierowane, postępowanie przetargowe w tej sprawie jest na ukończeniu. Gazeta ustaliła, że w Krajowym Rejestrze Sądowym żona wiceministra figuruje jako członek Rady Nadzorczej PL Energia od 7 stycznia 2009 roku. Istniała więc realna szansa, iż jej koneksje w ministerstwie mogły mieć znaczenie w prowadzonym postępowaniu.
Sprawę tonuje Stanisław Gawłowski, który zaznacza, że nie ma kompetencji w zakresie wydawania koncesji na poszukiwania i eksploatację złóż gazu ziemnego (leży to w zakresie departamentu geologii i koncesji geologicznych oraz głównego geologa kraju w randze wiceministra środowiska). Jak twierdzi Gawłowski, jego żona przestała być członkiem rady nadzorczej spółki wkrótce po otrzymaniu mianowania na to stanowisko. Renata Listowska-Gawłowska miała uczestniczyć tylko w jednym posiedzeniu rady, na którym zorientowała się w zakresie działań PL Energia. Wczoraj Gawłowski zapewniał, że konflikt interesów pomiędzy pełnieniem przez niego funkcji publicznej a działalnością służbową jego żony nie istnieje. – Moja żona od 8 grudnia 2008 r. do 16 stycznia 2009 r. zasiadała w Radzie Nadzorczej PL Energia SA, która wnioskowała o koncesję na poszukiwanie i rozpoznawanie (nie wydobycie) złóż ropy i gazu do Ministerstwa Środowiska. W momencie przyjmowania propozycji dołączenia do rady nadzorczej nie była poinformowana
o tym fakcie. Na pierwszym posiedzeniu rady nadzorczej, 12 stycznia 2009 r., żona dowiedziała się, że spółka wnioskuje o koncesję w Ministerstwie Środowiska. 16 stycznia 2009 r., tj. po czterech dniach od pierwszego posiedzenia rady, żona złożyła rezygnację z zasiadania w niej. W ten sposób przecięliśmy podejrzenia o potencjalny konflikt interesów – oświadczył Gawłowski.
Według wyjaśnień PL Energia, Listowska-Gawłowska złożyła swoją rezygnację w drugiej połowie stycznia 2008 r. (prawdopodobnie firma pomyliła rok), a pismo z tą informacją trafiło do KRS. Co ciekawe, dopiero po interwencji dziennikarzy nazwisko żony wiceministra zostało wycofane ze strony internetowej firmy.
Listowska-Gawłowska w PL Energia, jako specjalista, miała zajmować się kwestią pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych. Jednak sprawdzając kompetencje, „Rz” ustaliła, że ma ona ukończone licencjackie studia na kierunku… administracja publiczna, a obecnie uczęszcza na uzupełniające studia magisterskie.
Marcin Austyn

www.naszdziennik.pl

Od redakcji Prawy Las: czytaj także artykuły w „Rzeczpospolitej”
http://www.rp.pl/artykul/278595.html
http://www.rp.pl/artykul/279092.html.

Tytułowe pytanie może wydać się naszym Czytelnikom co najmniej zaskakujące. Odpowiedź narzuca się sama – Minister Środowiska. Tymczasem nic bardziej błędnego. Otrzymaliśmy bowiem e-mail od Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Środowiska Pana Janusza Zalewskiego następującej treści:
„ Ministerstwo Środowiska nie prowadzi prac nad rozporządzeniem odbierającym mieszkania służbowe podleśniczym i strażnikom. Co do mojej sympatii dla tych dwóch grup, proponuję zasięgnąć języka u moich podwładnych z czasów, gdy byłem nadleśniczym.”
Dziękujemy Panu Ministrowi za to wyjaśnienie.
Sprawdziliśmy tę informację u Senatora Wojciecha Skurkiewicza, który złożył w tej sprawie oświadczenie kierowane do Ministra  Środowiska. Potwierdził, że otrzymał od Ministra oficjalną odpowiedź potwierdzającą, że Ministerstwo nie prowadzi prac nad tym rozporządzeniem.
Jeśli więc nie Ministerstwo Środowiska jest autorem tego kontrowersyjnego dokumentu, to kto?
Zachęcając naszych Czytelników do zapoznania się z artykułem na ten temat popełniliśmy (czeską) pomyłkę, przypisując autorstwo rozporządzenia Ministrowi Finansów. Okazuje się, że być może była to „prorocza” pomyłka. Bo to, że nie my jesteśmy autorami tego dokumentu jest poza wszelkimi podejrzeniami.
Projekt Rozporządzenia został przesłany oficjalnymi kanałami Lasów Państwowych do konsultacji ze związkami zawodowymi. Z naszych informacji wynika, że już nawet Kamaryla Spontanicznego PodLizywania zdążyła zaklepać ten nieistniejący dokument. Wprawdzie niektórzy z Katowic podobno awanturują się, że uchwała MKK zobowiązywała delegatów do głosowania przeciw, ale kto powiedział, że mają reprezentować swoich członków.
Panie Ministrze, jeśli nie Pan jest autorem Rozporządzenia Ministra Środowiska, to może należałoby zbadać, kto bezprawnie wchodzi w Pańskie kompetencje. To przestaje być śmieszne, a zaczyna brzmieć groźnie. Bo kto nam zagwarantuje, że za jakiś czas nie ujrzymy innego dokumentu sygnowanego rzekomo przez Pana, który narobi wielkich szkód w Lasach, zanim wyjaśni się, że nikt go nie podpisał?
(Przeczytaj odpowiedź na oświadzenie Senarora W. Skurkiewicza)

Nie ziściły się ubiegłoroczne przepowiednie rządu. Kryzys dotyka Polskę coraz silniej, mimo iż mieliśmy być oazą bezpieczeństwa ekonomicznego. Również w Lasach mamy wątpliwą przyjemność poczuć macki krachu. Według wielu analityków powinniśmy szykować się na jeszcze gorszy scenariusz.

„Około miliona nowych bezrobotnych, spadek PKB o kilka procent, potężne zatory płatnicze i spektakularne bankructwa, a na koniec silna fala protestów społecznych – to najbardziej prawdopodobny obraz polskiej gospodarki w tym roku. Przyczynił się do tego największy od II wojny światowej kryzys gospodarczy na świecie ale także fatalne błędy popełnione przez polski rząd. Jego główne grzechy to ukrywanie kryzysu i nieumiejętność pozyskiwania unijnych środków…” (Tomasz Sakiewicz – Depresja bez dna)

Warto przeczytać jakie propozycje łagodnego przejścia przez kryzys ma dla nas doradca ekonomiczny Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” Artykuł publikujemy dzięki uprzejmości Marka Hejmana. (Stéphane Portet – Kryzys nie omija Polski)

15 stycznia pisaliśmy, że w Ministerstwie Środowiska pracuje się nad projektem rozporządzenia likwidującym bezpłatne mieszkania służbowe inżynierom nadzoru, strażnikom leśnym i podleśniczym. Dziś publikujemy projekt tego rozporządzenia. Będziemy wdzięczni o komentarz na ten temat. (zapoznaj się z projektem rozporzadzenia)