Zagrożenie dla bytu PGL  Lasy Państwowe podziałało mobilizująca na kierownictwo LP i związki zawodowe.
W dniu 21 września podpisano porozumienie w myśl którego od 1 października wzrastają najniższe współczynniki. Wszyscy, którzy mają współczynniki niższe niż minimalne otrzymują automatycznie podwyżkę.
Ponadto pozostałych 15% załogi ma szanse na dodatkowe podwyżki płac. Brawo Panie Dyrektorze – tak trzymać.

O ile wczoraj myśleliśmy, że to banda nieudaczników i dyletantów wzięła się za uzdrawianie sytuacji finansowej państwa i nie mają pojęcia o skutkach swoich decyzji, o tyle dziś już nie mamy wątpliwości, że celem działania Ministra Finansów jest całkowita dekompozycja PGL Lasy Państwowe.
Włączenie Lasów do sektora finansów publicznych miało na celu pozbawienie przychodów i spowodowanie deficytowości gospodarki leśnej. Aby nie było najmniejszej szansy, że inteligentni leśnicy poradzą sobie, w oparciu o zgromadzone zapasy finansowe, minister finansów postanowił położyć łapę i na te środki.  Dzięki uprzejmości senatora Wojciech Skurkiewicza weszliśmy w posiadanie projektu rozporządzenia ministra finansów z dnia 7 września 2010 roku w sprawie określenia wolnych środków przyjmowanych w depozyt lub zarządzanie oraz zasad i warunków  ich przyjmowania od niektórych jednostek sektora finansów publicznych.  W par. 2 ust. 3 za wolne środki rozumie się środki publiczne … Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe , które nie są wydatkowane w określonym dniu na wykonywanie zadań oraz funkcjonowanie danej jednostki. Jeśli ktoś miał jakieś wątpliwości, o co chodzi z tym sektorem finansów publicznych, teraz już nie może mieć wątpliwości. Jak mówi polskie powiedzenie, „jak nie wiadomo o co chodzi, to na pewno chodzi o pieniądze” i to pieniądze Lasów Państwowych.

Projekt_rozporządzenia_ministra_finansów_z_dnia_07-09-_2010

Twórcy rozporządzenia odbierającego bezpłatne mieszkania funkcyjne podleśniczym, strażnikom leśnym, inżynierom nadzoru i zastępcom nadleśniczych uzasadniali ten krok koniecznością pozbycia się zbędnych mieszkań, a za utratę bezpłatnych mieszkań rekompensatą miała być możliwość szybkiego ich nabycia po preferencyjnych cenach. Tymczasem życie pokazało, że to, co przed wejściem w życie rozporządzenia miało różowe kolory, po jego  wejściu bardzo wyraźnie nabrało czarnych barw. Oto bowiem nasza władza uświadomiła sobie, że większość mieszkań jest jeszcze nie zamortyzowana i ich sprzedaż pogorszy wynik nadleśnictwa. Zaczęto więc stosować różnego rodzaju blokady. Najpierw ograniczono sprzedaż tylko do tych osad, które są całkowicie zamortyzowane. Teraz wchodzą coraz to nowe „bodźce”  poddające w wątpliwość szczerość intencji pozbycia się zbędnej infrastruktury. Wprowadzono umowy najmu według wzorca opracowanego przez GDLP, w których przerzuca się na najemcę obowiązek wykonywania remontów i inne obciążenia, łącznie z przymusem wykonania remontów kapitalnych na koszt lokatora, w przypadku, gdy nadleśnictwo uzna , że taki remont jest konieczny ze względu na zabezpieczenie majątku Lasów Państwowych.
Gdy nadleśnictwo administrowało mieszkaniami, takie remonty nie były niezbędne.
Gdyby jednak pracownik postawił się i próbował dochodzić swoich praw  lokatorskich w sądzie, wprowadzono dodatkowe „zabezpieczenie” w postaci umowy najmu zawartej „na czas pracy w nadleśnictwie”, nawet  na te mieszkania, które w przyszłym roku mają być sprzedane. Wystarczy krnąbrnego pracownika zwolnić, a staje się automatycznie bezdomnym i problem dochodzenia praw najemcy znika. To niebezpieczeństwo zauważyła radomska „Solidarność” i domaga się wprowadzenia umów na czas nieokreślony, jak obiecywał Dyrektor Generalny na spotkaniu ze związkami zawodowymi i jak preferuje ustawa prawo lokalowe.