Od czasu uchwalenia, głosami Platfomy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego, haniebnej ustawy nakładającej na Lasy Państwowe haracz  w wysokości 1,6 mld zł w ciągu dwóch lat i 2% podatek od przychodów i sukcesie zbiórki w terenie podpisów pod wnioskiem o referendum w sprawie obrony polskości lasów i ziemi zakończonej (w momencie złożenia w Sejmie to ponad 2 mln 200 tys. podpisów), funkcjonariusze partii, która mieni się ludową zrozumieli, że ich własny elektorat odwraca się od nich. Postanowili  za wszelką cenę udowodnić, że wbrew faktom są nadal obrońcami polskich lasów. A ponieważ tonący brzytwy się chwyta, w ulotce którą propagują, przypisują sobie autorstwo i przeforsowanie jedynej ustawy, która dziś chroni skutecznie przed prywatyzacją Lasy Państwowe , ustawy o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju.  Ulotka firmowana przez dwóch posłów PSL-u Stanisława Żelichowskiego i Janusza Piechocińskiego, ma zdaniem autorów, ukazać troską ich partii
o Lasy Państwowe. Żelaznym argumentem potwierdzjącym ich dobre intencje jest złożony w Sejmie projekt zmian Konstytucji, mających, zdaniem autorów, zabezpieczyć raz na zawsze przed prywatyzacją Lasy Państwowe. Bezczelność tych panów jest w tym przypadku wręcz przysłowiowa, bo zapisy tej ustawy  chcą, dokładnie odwrotnie, wprowadzić do Kontytucji zapis pozwalający prywatyzować lasy. Ale łajdactwo tych panów jest jeszcze większa. Otóż panowie Żelichowski i Piechociński najpierw powtarzają kłamstwo o rzekomym udziale prof. Jana Szyszko w próbie prywatyzacji Lasów Państwowych, by łagodnie przejść do   przypisanie sobie zasługi zgłoszenia i przeforsowania w Sejmie ustawy o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów natyralnych kraju. A jak było w rzeczywistości. Pan Żelichowski był czołowym hamulcowym tej ustawy w Sejmie. Wykorzystał w sposób bezwzględny swoją pozycję, jako przewodniczący połączonych Komisji rozpatrujących tę ustawę, aby na półtora roku zablokować rozpatrywanie rzeczonej ustawy. Jak wielkiego łajdactwa dopuścili się w swojej ulotce panowie Żelichowski
i Piechociński niech zaświadczą fakty.

Zacznijmy od początku. Z pomysłem ustwy o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju wystąpiła Krajowa Sekcja Pracowników Leśnictwa NSZZ Solidarność  8 sierpnia 1999 roku, aby już 28 sierpnia Jan Podmaski , Marek Hejman i Stanisław Wójcik złożyć w Sejmie R P komplet dokumentów wraz z trzema tysiącami podpisów w sprawie
I inicjatywy obywatelskiej ustawy „o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju”.  Komunikat nr. 5 KSZNOŚiL NSZZ Solidarność. 20 października 1999 roku projekt ustawy został przesłany do pierwszego czytania w Sejmie (druk sejmowy nr 1455). Pełnomocnikami ustawy zostali:
1. Jan Podmaski – Pełnomocnik Komitetu, Leśnik, Radny Sejmiku Wielkopolskiego. Przewodniczący Zarządu Regionalnego Ruchu Społecznego AWS w Pile.
2. Jarosław Kaczyński – członek Komitetu, poseł, polityk
3. Edward Janiak – członek Komitetu, Ks. Biskup Diecezji Wrocławskiej, Duszpasterz Pracowników Leśnictwa i Ochrony Środowiska.
4. Piotr Kownacki – członek Komitetu
5. Kazimierz Grajcarek – członek komitetu, Przewodniczący Sekretariatu Górnictwa i Energetyki NSZZ „Solidarność”
6. Jacek Frankowski – członek Komitetu, artysta grafik, leśnik, polityk
7. Marek Hejman – członek Komitetu, Przewodniczący Sekretariatu Pracowników Ochrony Środowiska NSZZ „Solidarność”
8. Stanisław Wójcik – członek Komitetu, Przewodniczący Krajowej Sekcji Pracowników Leśnictwa NSZZ „Solidarność”
9. Janusz Kaczmarek – członek Komitetu, Dyrektor RDLP w Toruniu
10. Franciszek Pacholski – członek Komitetu, Ks. Prałat, proboszcz parafii Mielno
11.Lech Płotkowski – członek Komitetu, Vice Prezes Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
12. Andrzej Korbel – członek Komitetu, działacz ekologiczny
13. Teresa Szczerba – członek Komitetu, Przewodniczący Krajowej Sekcji Pracowników Gospodarki Wodnej NSZZ „Solidarność”, Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej, Wrocław
14. Wiesław Biskupski – członek Komitetu, i Ochrony Przyrody w RP
15. Kazimierz Toka – członek Komitetu, leśnik, Dyrektor Leśnego Banku Genów w Kostrzycy
16. Jan Wacław Sylwestrzak – członek Komitetu, redaktor OTV Szczecin, polityk
17. Mieczysław Jurek – członek Komitetu,
18. Jan Łuczak – członek Komitetu, przedsiębiorca
19. Małgorzata Karaś – członek Komitetu, Przewodnicząca Krajowej Sekcji Pracowników NSZZ „Solidarność” Babiogórski Park Narodowy
Jak widać na załączonej liście nie ma nazwiska pana Żelichowskiego, ani żadnego funkcjonariusza partii nazywającej siebie Polskim Stronnictwem Ludowym.
W Sejmie ustawa trafiła pod obrady komisji nadzyczajnej, na czele której stanął wymieniany tu wielokrotnie pose Żelichowski. Po początkowym, przychylnym przyjęciu przez wszystkie kluby sejmowe ustawa została odesłana, przez przewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej posła Żelichowskiego na 1,5 roku do … szuflady, czyli jak dzisiaj się mówi w takich przypadkach, do zamrażarki sejmowej.   Protest w tej sprawie złożył do Komisji Krajowej NSZZ Solidarność, członka współrządzącej wówczas AWS, Marek Hejman – Przewodniczący Krajowego Sekretariatu Zasobów Naturalnych, Ochrony Środowiska i Leśnictwa NSZZ Solidarność. Komunikat nr 11 KSZNOŚiL NSZZ Solidarność z dnia 10 kwietnia 2001 r. Pisała o tym prasa leśna Echa leśne 7_2001.  Jego nieustępliwa postawa spowodowała, że 6 lipca 2001 roku, a więc dopiero 23 miesiące po wniesieniu projektu ustawy do Sejmu, została ona uchwalona przy trzech głosach sprzeciwu i 10 wstrzymujących się i nawet pomimo tego, że poseł Żelichowski, licząc na kończącą się kadencję Sejmu próbował odesłać Ustawę do ponownej legislacji sugerując błędy w uchwale (literówki). Jednak większość sejmowa z tamtego okresu nie zgodziła się na ponowne procedowanie i ustawę uchwalono. Tak to posłowi Żelichowskiemu  i PSL-owi nie udało się zablokować tej pierwszej obywatelskiej ustawy. A to, że kiedy zawiodły jego próby zablokowania ustawy, stał się najgłośniejszym jej admiratorem, nie daje to mu prawa, do stawiania się w rzędzie jej twórców. Tak to kolejne kłamstwo polityków PSL-u spaliło ponownie na panewce.

Coraz częściej zdarza się w naszym kraju, że przestaje się dyskutować na argumenty, a dyskusję przenosi  do ław sądowych. Prawdą jest też, że w przestrzeni publicznej całkowicie zanikła odpowiedzialność za słowo.
|Jednak wykorzystywanie art. 212 Kodeksu Karnego do walki z oponentami jest co najmniej niestosowne, tak jak absurdalny jest sam zapis art 212 KK. A jest bardzo wygodnym artykułem dla tych, którzy chcą zamyknąć usta swoim krytykom, bo w myśl tego artykułu, to pozwany musi udowodnić swoją niewinność, przeciwnie do spraw o ochronę czci wytaczanych z powództwa cywilnego, gdzie powód, czyli skarżący musi udowodnić, że poniósł uszczerbek na honorze. Art. 212, powszechnie krytykowana spuścizna po PRL-u, to bardzo wygodny sposób na wprowadzenie cenzury, szczególnie, gdy ma się „zaprzyjaźnionego” prokuratora.
Z zapisu art.212 art. 1 i 2 KK skorzystał, były już, zastępca Dyrektora Generalnego LP Jan Szramka, pozywając leśnika Krzysztofa Kowalczyka za  …(sic) pytania, zamieszczone na blogu pozwanego „PO/Lesie/Lasy dla ludzi”. Na szczęście, na wysokości zadania stanął Sąd Rejonowy w Gdańsku, do którego wpłynęła sprawa, a który uniewinnił oskarżonego. Niestety, nie posiadamy całości uzasadnienia, tylko sam wyrok.

Pytania, za które Jan Szramka pozwał Krzysztofa Kowalczyka cytujemy, za stroną internetową http//pigipedia.blog.pl  poniżej. Wybraliśmy tylko te pytania, które dotyczyły skarżącego i przytaczamy zgodnie z zapisem.

22/ CZY W POWYŻSZEJ SYTUACJI JAKĄ OPISAŁEM TYLKO W PARU PRZYKŁADACH W RDLP GDAŃSK, SKĄD WYWODZI SIĘ PAN JAN SZRAMKA OBECNY Z-CA DYREKTORA GENERALNEGO LP – JEST W OGÓLE MOŻLIWY SKUTECZNY NADZÓR I KONTROLA PODLEGŁYCH PANU DYREKTOROWI RDLP GDAŃSK NADLEŚNICTW ????????!

23/ CZY PRAWDĄ JEST,że w okresie gdy Pan Jan Szramka pełnił funkcję dyrektora RDLP Gdańsk w latach 2001-2005 wyraził on zgodę NA ZAMIANĘ OKOŁO 1 HEKTARA LASU OCHRONNEGO  należącego do Nadleśnictwa Wejherowo a położonego na Półwyspie Helskim ze znanym w kraju biznesmenem Panem ZBIGNIEWEM NIEMCZYCKIM lub jego małżonką
(HOTEL ,,BRYZA,,) w Juracie na jego wniosek ??!

24/  JEŚLI TAK to czy zamiana ta  BYŁA UZASADNIONA POTRZEBAMI I CELAMI GOSPODARKI LEŚNEJ, o których stanowi art.38,,e,, Ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 roku, oraz JAKIE TO BYŁY KONKRETNE POTRZEBY I CELE LASÓW PAŃSTWOWYCH …a może były to JEDYNIE POTRZEBY WNIOSKODAWCY ??!

25/ CZY PRAWDĄ JEST,że w okresie gdy Pan Jan Szramka pełnił po raz drugi funkcję Dyrektora RDLP Gdańsk ( w latach jak wyżej!) WYRAZIŁ ON ZGODĘ NA ZAMIANĘ KILKUNASTU HEKTARÓW LASU (!!!) należącego do Nadleśnictwa Kartuzy, położonego w miejscowości SZYMBARK ze znanym na Pomorzu biznesmenem DANIELEM CZAPIEWSKIM prowadzącym szeroką działalność w zakresie rekreacyjno-turystycznym oraz przerobu drewna i budowy domów drewnianych( firma ,,DANMAR,,) NA JEGO WNIOSEK ??!
JAKA TO BYŁA POWIERZCHNIA ??!

26/ JEŚLI TAK TO CZY PRAWDĄ JEST ,że obszar lasu który Nadleśnictwo Kartuzy przekazało temu biznesmenowi W WYNIKU TEJ ZAMIANY PRZYLEGAŁ BEZPOŚREDNIO DO GRUNTÓW JEGO FIRMY (tartaku), oraz czy w skutek przekazania tego lasu biznesmenowi POWSTAŁA NIEKORZYSTNA DLA LASÓW PAŃSTWOWYCH PÓŁ-ENKLAWA PRYWATNEJ WŁASNOŚCI W TYM DUŻYM KOMPLEKSIE LEŚNYM Nadleśnictwa Kartuzy ??!

27/ JEŚLI ZAMIANA TA MIAŁA MIEJSCE – TO CZY BYŁA UZASADNIONA POTRZEBAMI I CELAMI GOSPODARKI LEŚNEJ PGL LASY PAŃSTWOWE, o których mowa w art.38 ,,e,, ustawy o lasach oraz JAKIE TO BYŁY KONKRETNE CELE I POTRZEBY LASÓW PAŃSTWOWYCH ??!
A może przekazanie tak dużego obszaru lasów Pan Jan Szramka dokonał WYŁĄCZNIE POD KĄTEM POTRZEB I CELÓW BIZNESMENA ???????!

28/ CZY PRAWDĄ JEST,ŻE TUŻ PRZED TĄ ZAMIANĄ Pan Jan Szramka PRZEBYWAŁ WIELOKROTNIE na obiektach biznesmena Pana DANIELA CZAPIEWSKIEGO w Szymbarku w towarzystwie swego kolegi STANISŁAWA ŻELICHOWSKIEGO (obecnie poseł PSL) – A JEŚLI TAK TO W JAKIM CELU ??????!

29/ CZY PRAWDĄ JEST,że w roku 2003/2004  Pan Jan Szramka gościł na obiektach biznesmena Pana Daniela Czapiewskiego w Szymbarku w towarzystwie zaproszonych tam osób ( Lech Wałęsa…STANISŁAW ŻELICHOWSKI …itd) I UCZESTNICZYŁ CZYNNIE  W PROMOCJI DZIAŁALNOŚCI TEGO BIZNESMENA polegającej na wyrzynce w jego tartaku,najdłuższej deki świata Z NAJDŁUŻSZEGO I ZDROWEGO DRZEWA DAGLEZJOWEGO W WIEKU OKOŁO 90 LAT (!!!)WYCIĘTEGO SPECJALNIE W TYM CELU W DRZEWOSTANIE PRZEDRĘBNYM Nadleśnictwa Kartuzy NA ŻYCZENIE TEGO BIZNESMENA ??!

30/ JEŚLI TAK – TO CZY ZDANIEM PANA DYREKTORA RDLP GDAŃSK NIE KOLIDOWAŁO TO Z ZASADAMI ETYCZNYMI ,,SŁUŻBY LEŚNEJ,, ORAZ RACJONALNEJ GOSPODARKI ZASOBAMI LEŚNYMI I PRZYRODNICZYMI ???!
Proszę o szczegółowe uzasadnienie tego ,,RACJONALIZMU,, !!!!!

31/ CZY PRAWDĄ JEST,że na tejże imprezie zorganizowanej w celach promocji biznesowej prywatnej firmy ,,DANMAR,, Pana Daniela Czapiewskiego – PAN JAN SZRAMKA WŁASNORĘCZNIE WYRZYNAŁ ,,NAJDŁUŻSZĄ DESKĘ ŚWIATA,,  z użyciem piły ręcznej a jeśli tak to JAKI BYŁ W TYM INTERES LASÓW PAŃSTWOWYCH i czy w tej sytuacji nie uwłaczało to zdaniem Pana dyrektora – urzędu Dyrektora RDLP Gdańsk ??!

32/ CZY PRAWDĄ JEST,że ze stanowiska nadleśniczego Nadleśnictwa Kolbudy (RDLP Gdańsk) odwołano bezpardonowo DOŚWIADCZONEGO LEŚNIKA ( 10 lat na stanowisku nadleśniczego w Nadleśnictwie Wejherowo i 5 lat n stanowisku nadleśniczego Nadleśnictwa Kolbudy ! ) znów na kilka lat przed osiągnięciem wieku emerytalnego ( KOPIA SPRAWDZONEGO ,,WZORCA,, PANA SZRAMKI Z NADLEŚNICTWA STAROGARD !!!) – bo być może TRZEBA BYŁO ZROBIĆ MIEJSCA KOMUŚ Z ,,SZERSZYMI PLECAMI,, Z RDLP GDAŃSK ?????!

33/ CZY PRAWDĄ JEST,że w okresie gdy po raz pierwszy Pan Jan Szramka pełnił funkcję Dyrektora RDLP Gdańsk ZAINWESTOWANO W PODLEGŁYM MU NADLEŚNICTWIE WEJHEROWO KILKANAŚCIE MILIONÓW ZŁOTYCH (!!!) W PRZEDSIĘWZIĘCIE O NAZWIE ,,KOTŁOWNIA EKOLOGICZNA NA ZRĘBKI,, KTÓRE PRZEZ BRAK ZACHOWANIA NALEŻYTEJ  STARANNOŚCI,NIEGOSPODARNOŚĆ I NIEDOPEŁNIENIE OBOWIĄZKÓW SŁUŻBOWYCH NA ETAPIE PRZYGOTOWANIA ORAZ REALIZACJI TEJ INWESTYCJI A TAKŻE W TRAKCIE JEJ EKSPLOATACJI – PRZYNIOSŁO DUŻE STRATY LASOM PAŃSTWOWYM I W EFEKCIE KOŃCOWYM KOTŁOWNIA MUSIAŁA ZOSTAĆ ZLIKWIDOWANA ?????!

34/ JAKIE STRATY PONIOSŁY WÓWCZAS LASY PAŃSTWOWE I KTO W POLSCE OBECNIE PERSONALNIE ODPOWIADA PANA ZDANIEM ZA POWOŁANIE NA TAK ODPOWIEDZIALNE STANOWISKO W DYREKCJI GENERALNEJ LP  TEGO TYPU ,,EKSPERYMENCIARZY,,, KTÓRZY I TAK ZA NIC PRAKTYCZNIE NIE ODPOWIADAJĄ ??????!

35/ CZY PRAWDĄ JEST,że w okresie gdy Pan Jan Szramka był dyrektorem RDLP Gdańsk oraz nadleśniczym Nadleśnictwa Gdańsk – W NADLEŚNICTWIE TYM ZLOKALIZOWANYCH ZOSTAŁO OKOŁO 2 TYSIĄCE RÓŻNYCH NIELEGALNYCH,OBCYCH OBIEKTÓW BUDOWLANYCH (naniesień!) ??!

36/ CZY PRAWDĄ JEST,że w okresie gdy Pan Jan Szramka był dyrektorem RDLP Gdańsk po raz pierwszy gościł w Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowym w Sulęczynie na terenie Nadleśnictwa Lipusz PREMIERA JÓZEFA OLEKSEGO aż tak serdecznie, iż po zakrapianym tam trunkami posiłku…PAN JAN SZRAMKA – ZOSTAŁ WYNIESIONY ,,W POZYCJI POZIOMEJ,, PRZEZ PRACOWNIKÓW BIURA OCHRONY RZĄDU POZA TEREN TEGO OŚRODKA ????????????????????!
Pragnąłem znać więcej szczegółów na ten temat i chciałem być bardzo wdzięczny Panu Janowi Szramce za jakiekolwiek informacje na temat owych okoliczności – ale brak jakiejkolwiek ODPOWIEDZI na moje pytania zadane PERSONALNIE DO NIEGO , pozwalają mi domniemywać,iż rzeczywiście ma prawo NIEWIELE PAMIĘTAĆ Z TAMTEGO ZDARZENIA…

37/ CZY PRAWDĄ JEST,że Pan Jan Szramka obecny z-ca dyr.generalnego LP MA JUŻ ZAGWARANTOWANE PO EWENTUALNYM ODEJŚCIU Z TEGO STANOWISKA KIEDYKOLWIEK …stanowisko dyrektora RDLP w Gdańsku lub nadleśniczego i CZY JEST COKOLWIEK PANU WIADOME W TEJ SPRAWIE ??!

38/ CZY PRAWDĄ JEST,że Pan jako obecny dyrektor RDLP Gdańsk oraz Pański zastępca WYKUPILIŚCIE ZE ZNIŻKĄ Z ZASOBÓW LASÓW PAŃSTWOWYCH BYŁE MIESZKANIA SŁUŻBOWE NA WŁASNOŚĆ PRYWATNĄ a w chwili obecnej podczas wykonywania aktualnie obowiązków służbowych …OTRZYMALIŚCIE DODATKOWE,INNE MIESZKANIA SŁUŻBOWE W GDAŃSKU Z ZASOBÓW LASÓW PAŃSTWOWYCH ????????!

39/ JEŚLI PRAWDĄ JEST FAKT ZWIĄZANY Z TYMI MIESZKANIAMI, uprzejmie proszę o przesłanie mi kopii dokumentów potwierdzających FAKT ZAKUPU NA WŁASNOŚĆ PRYWATNĄ TYCH BUDYNKÓW,POSESJI przez Pana oraz z-cę RDLP Gdańsk oraz dokumentów jednoznacznie świadczących KTO,KOMU I NA JAKICH ZASADACH WYNAJMUJE W TEJ SYTUACJI…DODATKOWO MIESZKANIA ,,SŁUŻBOWE,, W GDAŃSKU !!!!!!!!!

 

Z Grażyną Zagrobelną, leśnikiem z ponad 30-letnim stażem pracy, wiceprzewodniczącą Krajowego Sekretariatu Zasobów Naturalnych Ochrony Środowiska i Leśnictwa NSZZ „Solidarność”, rozmawia Mariusz Kamieniecki

W Kancelarii Sejmu złożono ponad dwa miliony podpisów pod wnioskiem o referendum w sprawie obrony polskich lasów i polskiej ziemi. O czym świadczy tak duże poparcie społeczne?

– To wielkie poparcie dla obywatelskiej inicjatywy świadczy, że po kilku latach nieudolnych rządów obecnej koalicji w społeczeństwie zaczyna się budzić świadomość obywatelska. Ludzie widzą, że zagrożenie lasów, ale także polskiej ziemi zaczyna przybierać realne kształty. Zebrać tak dużą liczbę podpisów nie było łatwo, co tylko świadczy o tym, że zaangażowanie ludzi w sprawy dotyczące dobra narodowego, jakim są lasy i ziemia, jest coraz większe. Społeczeństwo chce i powinno wiedzieć, co się dzieje w kraju, wiedzieć o poczynaniach rządzących i dobrze, że chce dociekać prawdy, a nie tylko być bezwolnym odbiorcą informacji serwowanych przez TVN czy inne stacje komercyjne.

Jaki termin byłby najlepszy do przeprowadzenia referendum w sprawie lasów, o ile oczywiście głos milionów Polaków nie trafi do sejmowej „zamrażarki”.

– Zawsze możemy mieć do czynienia z sytuacją jak np. przy proponowanym przez NSZZ „Solidarność” referendum w sprawie wieku emerytalnego, kiedy sprawa niepopularna dla rządu nie dość, że musiała czekać na „rozpoznanie” przez Sejm, to w końcu głosami koalicji PO – PSL została utrącona. Jeżeli podobny los nie spotka sprawy lasów i polskiej ziemi, to w mojej ocenie terminem optymalnym byłyby wybory samorządowe, kiedy społeczeństwo mogłoby się wypowiedzieć również i w tej kwestii. Natomiast jeżeli byłby to inny termin, to może się okazać, że referendum będzie nieskuteczne. Jest to jednak kolejny problem. W tej chwili najważniejsze jest, żeby referendum zostało rozpisane, żeby koalicyjny walec PO – PSL przy wsparciu SLD nie przejechał się po tak ważnej kwestii, depcząc miliony głosów Polaków. Mając przewagę w Sejmie, można przegłosować wszystko, co pokazuje nowelizacja ustawy o lasach, którą w ekspresowym tempie przyjęto na początku tego roku w ciągu 26 godzin.

Jak dziś, po wejściu w życie znowelizowanej ustawy o Lasach Państwowych i przymusu płacenia haraczu, wygląda działalność Lasów?

– Na razie zapłaciliśmy pierwszą ratę w wysokości 200 milionów złotych, które, jak wiadomo, posiadaliśmy w swoich zasobach. Dlatego na chwilę obecną tego ciężaru jeszcze tak nie odczuwamy, ale już w przyszłym roku nie będzie wesoło. Tragedia zacznie się, kiedy przyjdzie nam zapłacić piątą ratę, kiedy rzeczywiście nie będzie na to pieniędzy. Załóżmy, że będziemy mieć jakiś wynik finansowy, wtedy problem będzie mniejszy, jeżeli natomiast tego wyniku nie będzie, to niestety Lasy Państwowe zaczną się kierować w kierunku kredytów. Tak czy inaczej w tym momencie jest jeszcze za wcześnie, natomiast czerwona lampka gdzieś z tyłu głowy się świeci i wskazuje, że problem może być bardzo poważny.

Pojawiają się głosy, że skoro Lasom, w związku z koniecznością przekazywania do państwowej kasy od 2016 r. 2 proc. wartości sprzedanego drewna może zabraknąć pieniędzy, to wystarczy ten brak zrównoważyć zwiększeniem pozyskiwania drewna.

– O wpłaceniu wspomnianych przez pana 2 procent nie ma w ogóle mowy, chyba że –  i tak znajdując się pod kreską – zaczniemy zaciągać kredyty bankowe. Zapłacenie pierwszych dwóch rat może uderzyć w Lasy Państwowe bardzo mocno i pozostaną nam pożyczki, które trzeba będzie spłacić, skąd – nie bardzo wiadomo. Jest jeszcze jedna możliwość, mianowicie rezygnacja z gospodarki leśnej, której prowadzenia będziemy zmuszeni zaprzestać, tym samym rezygnując z zadań, jakie na nas ciążą. Jest jeszcze inna możliwość, o której pan także wspomniał, a mianowicie próba nadgonienia finansowych braków zwiększeniem pozyskiwania drewna. Owszem, jest to możliwe, przy czym byłoby to z jednej strony złamanie zasad gospodarki leśnej, co z kolei wiązałoby się z ograbianiem lasów, a z drugiej strony mogłoby to spowodować automatyczny spadek cen drewna, co także oznacza brak przychodów. Zatem nie łudźmy się: Lasy Państwowe w 2015 roku nie będą w stanie wypracować 600 mln zł, bo tyle nam na dzień dzisiejszy brakuje do zapłacenia pierwszych dwóch rat, a dodatkowo jeszcze wypracowywać od 150-200 milionów złotych na bieżące wpłaty.

Co może oznaczać dowolna ingerencja w drzewostany?

– Pozyskanie drewna w lasach nie jest takie proste, jak mogłoby się komuś wydawać. Nie można dowolnie zwiększać wycinania drzew bez konsekwencji. Trzeba wziąć pod uwagę przyrost, który jest różny w przypadku dębu, inny w przypadku sosny, jeszcze inny w przypadku drzewostanów dwudziestoletnich, a inny dla drzewostanów stuletnich. Tym przyrostem reguluje się ilość drewna możliwego do pozyskania. Dowolne zwiększenie pozyskania drewna prowadzi do zachwiania równowagi.

Groźba prywatyzacji Lasów Państwowych jest wciąż realna?

– Obecnie rządzący w Polsce uciekają od słowa „prywatyzacja”. Tymczasem obojętnie jak nazwiemy ingerowanie w Lasy Państwowe, np. przekształcenia, to i tak na jedno wychodzi. Zawsze przecież można jakiś majątek przekształcić najpierw w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i doprowadzić do stagnacji i zadłużenia. W takiej sytuacji kolejnym krokiem jest sprzedaż, ale z zatrzymaniem pakietu większościowego. Później, powoli, bez rozgłosu, ale konsekwentnie, pozbywa się całego majątku, przekazując go w inne ręce. Tak z grubsza wygląda ten mechanizm działania, a właściwie rozgrabiania majątku narodowego.

Powstaje zatem pytanie: czy tym, którzy manipulują przy lasach, chodzi tylko o drewno czy może o coś więcej?  

– Dobre pytanie. Często mówiąc o lasach, mamy na myśli tylko drewno, a zapominamy o wielkim bogactwie, jakie znajduje się pod ziemią. Począwszy od zasobów piasków, poprzez żwiry, nie można też zapominać o dostępie do gazu i innych złóż naturalnych. Tymczasem od miesiąca jest wakat na stanowisku wiceministra środowiska odpowiadającego za sprawy leśnictwa. W tym kontekście nasuwa się pytanie: jakie oczekiwania ma aktualna władza od osoby na tym stanowisku, skoro nie może znaleźć następcy?

Ostatnio w ramach kampanii do Parlamentu Europejskiego w sprawie lasów ożywiło się PSL, które forsuje koalicyjny pomysł wpisania zakazu prywatyzacji lasów do Konstytucji. Dlaczego leśnicy nie akceptują tego pomysłu?

– Mimo iż PSL zwracał się do naszego związku o pomoc przy pisaniu poprawki do Konstytucji, to w obiegu sejmowym wciąż znajduje się druk, który mówi, że lasy nie podlegają prywatyzacji, chyba że ustawa stanowi inaczej. Tymczasem, jak już wspomniałam wcześniej, ustawę zmieniającą ustawę o lasach przeforsowano w 26 godzin. W tej sytuacji, skoro taki zapis można zmienić w krótkim czasie, to po co ta cała zabawa i próba ogłupienia społeczeństwa, że chce się chronić lasy przed prywatyzacją. Jest to zapis niedopuszczalny, który nie tylko nie chroni lasów, a wręcz przeciwnie – jest zapowiedzią ich prywatyzacji, wystarczy tylko zmienić ustawę. Warto też pamiętać, że wyjątki ustawowe w Konstytucji mogą dotyczyć tylko praw i wolności, a nie obowiązków państwa, co zakłada projekt koalicji PO – PSL. Obowiązków konstytucyjnych państwa nie można wyłączać na drodze ustawowej. Nam zależy, żeby prawo ponad wszelką wątpliwość gwarantowało bezpieczeństwo lasom, a nie było jedynie przykrywką i polem do manipulacji. Zmiany, jakie proponuje PSL, nie dają żadnej gwarancji, mało tego – otwierają furtkę do nadużyć.

Jakie plany ma „Solidarność” leśników na najbliższy czas?

– Czekamy na to, co Trybunał Konstytucyjny zrobi z nowelizacją ustawy o lasach zaskarżoną przez PiS. Swoją drogą, ciekawe, dlaczego treść skargi, która została złożona w marcu, wciąż jeszcze nie została opublikowana. Ponadto pilnujemy i czekamy na to, co marszałek Kopacz zrobi w kwestii referendum w sprawie obrony polskich lasów i polskiej ziemi. Jako NSZZ „Solidarność” bardzo aktywnie uczestniczyliśmy w zbieraniu podpisów pod wnioskiem o referendum. Oczekujemy też na powołanie nowego wiceministra środowiska, który będzie odpowiadał za Lasy Państwowe i jednocześnie będzie też Głównym Konserwatorem Przyrody, a więc za dwa najważniejsze byty. Dopiero wówczas zobaczymy, co się tak naprawdę dzieje wokół lasów. Jako związek zawodowy jesteśmy też, a może przede wszystkim, od spraw pracowniczych i obawiamy się, że haracz, do zapłaty którego zostaliśmy zmuszeni, zacznie działać na szkodę leśników. Wówczas będziemy zastanawiać się nad rozwiązaniami, jakie daje nam ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. W dalszym ciągu będziemy też edukować społeczeństwo i przypominać mu, jak ważną sprawą dla nas, Polaków, są lasy i ich prawna ochrona i co nam grozi, jeżeli wspólnie nie obronimy tego dziedzictwa. Dlatego chcę zaprosić na spotkanie z posłem PiS prof. Janem Szyszko, który będzie gościł w Lubaczowie 18 maja o godz. 10.30 w Miejskim Domu Kultury, a następnie w Heluszu pod Jarosławiem i w Łańcucie.

Wg art.1 ustawy z dn.24  stycznia 1991 o kombatantach  oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu  powojennego –  kombatantami są  osoby które brały udział w wojnach, działaniach zbrojnych i powstaniach narodowych wchodząc w skład formacji wojskowych lub organizacji walczących o suwerenność i niepodległość  Rzeczpospolitej Polski .Ujmując rzecz ogólnie –są to  żołnierze i osoby cywilne  aktywnie walczące o  niepodległość Ojczyzny . Treść art.1 poprzedza zapis : Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uznaje szczególne zasługi dla Polski tych wszystkich obywateli polskich, którzy walczyli o suwerenność i niepodległość Ojczyzny, nie szczędząc życia i zdrowia na polach walki zbrojnej – w formacjach Wojska Polskiego, armii sojuszniczych, a także w podziemnych organizacjach niepodległościowych i w działalności cywilnej – z narażeniem na represje. W projekcie ustawy z 2008 r o uprawnieniach kombatantów, uczestników walki cywilnej lat 1914 – 1945, działaczy opozycji wobec dyktatury komunistycznej oraz niektórych ofiar represji systemów totalitarnych  zaproponowano zapis  o bohaterskich wystąpieniach wolnościowych w latach 1956,1968,1970, 1976 i 1980 których uwieńczeniem  był „Ruch Solidarność”. Projekt ten  jednak nie przeszedł a ustawa o takim tytule nie została uchwalona.

W III RP  kombatantami przestały być m.in. osoby  pracujące lub współpracujące z  UB, NKWD  służbą informacyjną. Obserwując w ostatnim latach  poczynania naszych  leśnych elit  można dostrzec,  iż grupa kolegów  określona na „Prawym  Lesie” jako „sami swoi” zaczyna systematycznie   majstrować ( nadawać inne znaczenia) przy pojęciach  kombatant – kombatanctwo sprytnie łącząc rzeczywiste znaczenia tych słów z badaniem dziejów leśnictwa polskiego i  ..integracją  społeczności leśnej. 20 kwietnia 2009 Dyr.Gen.LP dr.M.P  wydał decyzje nr.26 (przedstawiam pełny zapis graficzny tytułu decyzji )

W Sprawie  Powołania  Oraz Określenia Zasad i Trybu Działania   Stałego Zespołu Doradczego Dyrektora Generalnego  Lasów Państwowych  do Spraw Badania Dziejów Leśnictwa Polskiego Popularyzacji Wiedzy                                                                                    Historycznej O Leśnictwie Oraz Integracji Społeczności Leśnej

I tyle o sprawie powołania i nazwy w/w zespołu który (jak widać) nie ma „statusu” żadnego kombatanctwa. Jednak  końcowy zapis §.1 tegoż zarządzenia zasadniczo zmienia ideę zespołu. Aby być lepiej zrozumiany cytuję w całej rozciągłości  treść §.1 „Powołuję  stały zespół doradczy dyrektora generalnego Lasów Państwowych do  spraw badania dziejów leśnictwa polskiego, popularyzacji wiedzy historycznej o leśnictwie  oraz integracji społeczności leśnej,  zwanym dalej komisją kombatancką „

W załączniku nr.1  decyzji nr.26 z 2o kwietnia 2009 podana jest  tytuł nazwy  komisji .  przedstawiam również  „graficzny zapis” tytułu załącznika  nr.1

Skład komisji kombatanckiej, stałego zespołu doradczego dyrektora generalne Lasów Państwowych

do spraw badania dziejów leśnictwa polskiego, popularyzacji wiedzy historycznej o leśnictwie  oraz integracji społeczności leśnej.

Pod tytułem (nazwą) w/w komisji wymienione są nazwiska członków oraz ich adresy , nr. telefonów kontaktowych i przynależność do poszczególnych RDLP.

Dlaczego więc, na samym początku nazwy komisji  używa się określeń ..Skład komisji kombatanckiej. Czy można nie być kombatantem,  a jednocześnie być szacownym badaczem dziejów leśnictwa ? Czy połączenie  w jednej komisji członków zespołu doradczego badającego dzieje leśnictwa – z kombatantami jest słuszne. Czy w takich sytuacjach  na  naradach ,sympozjach poświęconych przeszłości polskiego leśnictwa nie dojdzie do spotkania prześladowanych z tymi co ich ( w imię wtedy jedynie słusznej linii ) prześladowali ( np. pozbawiali pracy). „Wczytując” się w nazwiska członków zespołu doradczego  wydaje mi się,  iż wielu z tych leśników  łączy (łączyło)  w sobie autentyczne kombatanctwo ( a więc tak jak to określają  ustawy wydane lub nowelizowane w latach 1991-2014 ) z umiejętnością przekazywania posiadanej wiedzy historycznej. Czy dotyczy to jednak wszystkich członków tej  komisji ?– Nie wiem. Dlatego warto opublikować ( na którymś z tzw. leśnych forów ) pełny skład komisji i poddać ją koleżeńskiej weryfikacji, gdyż mogą być przypadki (podkreślam przypadki) osób które raczej nie powinny się znaleźć na takiej liście z „przypiętym” słowem KOMBATANT z uwagi na to, że nie spełniali ( np. choćby ze względu na wiek)  wymogów kombatanctwa.

31 stycznia 2011r Dyr. Gen. LP dr. MP wg.§.1 decyzji nr.6  powołał nowy  skład komisji do spraw badania dziejów leśnictwa polskiego, popularyzacji wiedzy historycznej o leśnictwie oraz integracji społeczności leśnej. Jest różnica w nazewnictwie ?  Jest. W zarządzeniu nr 6 z 2011 nie  mówi się już o Stałym Zespole Doradczym .. ale o  Komisji, poza tym po słowach  „…oraz integracji leśnej” brak  jest słów .. „zwanej dalej kombatancką…” Chcę więc zwróci uwagę na graficzny kształt zapisu nazwy komisji. Zapis ten  (odtworzony  jak w oryginale ) przedstawia się następująco

                              Skład Komisji Kombatanckiej

      stałego zespołu doradczego dyrektora generalnego Lasów Państwowych do spraw badania dziejów leśnictwa polskiego popularyzacji wiedzy historycznej o leśnictwie oraz integracji społeczności leśnej  *)

W/w wymienionym zapisie  słowa –Skład Komisji Kombatanckiej-  są wyróżnione ( i to wyraźnie) mimo, iż ( co zaznaczam raz jeszcze) w końcowym zapisie §.1 Zarządzenia nr.6 z 31 stycznia 2011 nie użyto już słów  „zwanej dalej komisją kombatancką”. Niechlujstwo , indolencja ,  celowe działanie zespołu Dyr. Gen .LP dr M.P.  czy „historyczne wpływy” samych swoich,  którzy za każdą cenę chcą się  podłączyć  pod kombatanctwo.  Pod nazwa komisji znajdują się 22 nazwiska osób stanowiących  SKŁAD KOMISJI KOMBATANCKIEJ. Jednak w przeciwieństwie do listy z 2009 r.   nie podano telefonów kontaktowych i adresów członków  ograniczając się do podaniach ich przynależności do RDLP. Jak zauważono jednym z członków szacownej komisji jest leśnik o dużej (historycznie rzecz ujmując ) wiedzy zawodowej, który w pamiętnym roku 1981  nakazał  osobiście  podległym mu służbom wyprowadzić z gmachu biura OZLP -Przewodniczącego Związku „Solidarność” co oznaczało całkowitą delegalizację związku . Czy taki leśnik powinien  zostać członkiem  Składu Komisji Kombatanckiej ? Nie sądzę. Nie sądzę też,  by ktokolwiek z „Leśnej Solidarności” miał pretensje, by Ów Pan działał sobie w stałym zespole doradczym do spraw badania dziejów leśnictwa polskiego, integracji  ..itd .itd  ale już  bez dopisu ..zwanej dalej  kombatancką. Trochę to tak jest jak tytułem prof. Bartoszewskiego –faktycznie tytułu nie ma  a mówi się o NIM Profesor.

                                                                                            Jaśko Wędrowniczko