Jan Podmaski – Żegnam Pana, Panie Prezydencie….

Pana Prof. Lecha Kaczyńskiego poznałem osobiście w roku 1981, kiedy jako delegat Krajowej Sekcji Pracowników Leśnictwa NSZZ „Solidarność” udałem się z dwoma kolegami do Gdańska, na umówione spotkanie z Lechem Wałęsą w sprawie komunistycznych wynaturzeń w łowiectwie . Z ważnych powodów Pan Lech Wałęsa nie mógł nas przyjąć, i skierowano nas do Lecha Kaczyńskiego, wówczas viceprzewodniczącego NSZZ „Solidarność.” Zostaliśmy wysłuchani, sekretarz protokółował nasze spotkanie, przedstawiliśmy jaka jest sytuacja w relacjach łowiectwo-leśnictwo, otrzymaliśmy zapewnienie, że w tej sprawie Związek i On osobiście będzie wspierał leśników w dążeniu do unormowania sprawy.

Tak się złożyło, że dopiero w latach 90-tych dane mi było kilkakrotnie spotykać się i poznać bliżej Pana Lecha Kaczyńskiego.

Podczas obywatelskiej inicjatywy leśników , która zaowocowała pierwszą Obywatelską Ustawą „ O Zachowaniu Narodowego Charakteru Strategicznych Zasobów Naturalnych Kraju” uchwalonej przez Sejm RP w 2001 r. Panowie Lech i Jarosław Kaczyńscy całym swoim autorytetem poparli tę inicjatywę, a Pan Jarosław Kaczyński był Z-cą Pełnomocnika Komitetu Inicjatywy Obywatelskiej. Ustawa ta skutecznie zablokowała do dnia dzisiejszego reprywatyzację i prywatyzację lasów oraz innych zasobów naturalnych.

Ostatnie spotkanie miało miejsce w sierpniu 2005 r. przed bramą Stoczni Gdańskiej podczas obchodów 25-lecia NSZZ „Solidarność”. Pan Lech Kaczyński z bratem Jarosławem byli wówczas uczestnikami tych uroczystości. W tym czasie trwała już prezydencka kampania wyborcza i całe trójmiasto było „upstrzone”dziesiątkami billboardów z „ prezydentem”Donaldem Tuskiem. W całym Trójmieście widziałem tylko jeden billboard z Lechem Kaczyńskim w Sopocie, zbyt nisko ustawiony i częściowo zdewastowany przez jak sądzę sympatyków PO, już wtedy uprawiających „politykę miłości”. Gdy podawałem na powitanie rękę Panu Lechowi Kaczyńskiemu powiedziałem : witam przyszłego Pana Prezydenta Polski, a podczas dalszej rozmowy zapytałem, a gdzie są wyborcze billboardy i usłyszałem, że kilka jeszcze będzie.

Tragiczna śmierć Pana Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, Jego Małżonki Marii – Pierwszej Damy Rzeczypospolitej oraz 94 innych Wspaniach i Wybitnych Polaków w katastrofie samolotu w dniu
10 kwietnia miała miejsce na ziemi „Imperium Zła”, na nieludzkiej, szatańskiej dla Polaków ziemi,
w miejscu bezprzykładnego mordu tysięcy najlepszych synów narodu polskiego, zabitych 70 lat temu bez sądu i winy, zabitych celowo, świadomie i z zimną krwią pojedyńczo, jeden po drugim strzałem
w tył głowy.

Z najgłębszym bólem, żalem i niewypowiedzianą rozpaczą mogę dziś powiedzieć : żegnam Pana Panie Prezydencie!

Jan Podmaski